මම කියවපු පොත්

ආජන්ටිනාවේ රොසාරියෝ ‍නම් නගරයේ උපන් අර්නස්ටෝ චේ ගුවේරා නම් සොදුරු විප්ලවවාදියා තම ජීවිතයේ අප්‍රකට සමයේ ඔහුගේ සමීප මිතුරකු වූ ඇල්බර්ටෝ ග්‍රනාඩෝ සමග දකුණු ඇමෙරිකාව පුරා සංචාරය කළේය...‘ලා පෙඩරෝසා’ නමින් ඔවුන් හැදින්වූ 500CC නොර්ටන් වර්ගයේ යතුරු පැදියකින්, 1951 වර්ෂයේදී බුවෙනොස් අයර්ස් නුවරින් ගමන් අරඹා ආර්ජන්ටිනාවේ අත්ලාන්තික් සාගර වෙරල දිගේ , පැම්පාස් තණ බිම් හරහා සුප්‍රකට අනදිස් කදුවැටිය ඔස්සේ චිලීයට , එතැන සිට උතුරු දෙසට පේරු හා කොලොම්බියාවට ගමන් කල මේ සංචාරයට කිලෝමීටර් 8,000 කට වඩා ඇතුලත් වී තිබණි...ඒ මාස නවයක් තිස්සේ කෙරුණු සංචාරය, අර්නස්ටෝ විසින් දිනපොතක සටහන් කර ගන්නා ලදී...අප්‍රකටව පැවති අර්නස්ටෝගේ සංචාරක සටහන් , පසුව ඔහු චේ ගුවේරා ලෙස කරළියට පැමිණීමෙන් පසු The Motorcycle Diaries නමින් ලෝක ප්‍රසිද්ධ විය.මේ කෘතිය අපගේ වියත් ගණයේ පරිවර්තිකාවක් ලෙස නම් දරා සිටින මාලනි ගෝවින්නගේ මහත්මිය විසින් " මෝටර් සයිකල් දිනපොත " නමින් විශිෂ්ට ලෙස සිංහලට පරිවර්තනය කර ඇත...සංචාරය පුරා දෙමිතුරන් මුහුණ පෑ සිදුවීම් අත්දැකීම් සහ දකුණු ඇමෙරිකා මහද්වීපයේ ස්වභාව ධර්මයේ අසිරිය ජීවමාන ලෙස අත්විදීමට සැලැස්වීම ගැන මාලනි ගෝවින්නගේ මහත්මියට අතිශයින් ස්තූතිවන්ත විය යුතුය.

"" මම තිරිංගය තද කළෙමි...යාන්තම් පාස්සා තිබුණු තිරිංගය කැඩී ගියේය...මද වේලාවක් ගතවනතෙක් දෙපසින්ම අප පසුකොට දිවයන හරකුන් මිස අන් කිසිවෙක් මම නොදිටිමි...මේ අතර අසරණ පොඩරෝසා වේගයෙන් පල්ලමට ඇදුනේය...ප්‍රාතිහාර්යයකින් මෙන් එවර අප දුටුවේ අවසාන එළදෙනගේ කකුල් පමණි...එහෙත් ඈතින් ගංගාවක් බිහිසුණු ලෙස හඩ තලමින් අප වෙතට දිව ආවේය...මම ක්ෂණයෙන් පාරේ පැත්තකට යතුරු පැදිය හරවීමි...ඇසපිය හෙළන මොහොතකින් යතුරු පැදිය මීටර් දෙකක් පමණ ගං ඉවුරට නැංගේ අප පාෂාණ ගැටි දෙකක් අතර සිර කරමිනි...එහෙත් අපට අනතුරක් සිදු නොවීය. "" 

ගොඩක් කාලයක් තිස්සේ හොයපු හොද රුසියන් පරිවර්තන ටිකක් ගන්න පුළුවන් උනා මේ සැරේ බූක් ෆෙයාර් එකෙන්...ඒවා ඔක්කොම එක්දහස් අටසිය ගණන්වල රුසියාවේ හිටපු ශේෂ්ඨ ලේඛයන්ගේ පොත්...කලින් කියවල ඉවර කරපු ඇලෙක්සැන්ඩර් පුෂ්කින්ගේ කපිතන්ගේ දියැණියෝ වගේම තවත් රසවත් පරිවර්තනයක් තමා මේ "අපේ කාලයේ වීරයෙක්"...මේ පොත ලියල තියෙන්නේ රුසියාවේ ප්‍රතිභාසම්පන්න කවියෙක්  විදිහට කීර්තියක් දිනාගෙන සිටි මිහයිල් ලර්මන්තෝව් (1814 - 1841) කියන ලේඛකයා...මහා කවි ඇලෙක්සැන්ඩර් පුෂ්කින්ගෙන් ( 1799 - 1837 )  පස්සේ රුසියානු කාව්‍යයේ, කලාවේ දියුණුවේ නව පිය සටහන් සලකුණු කරපු කවියෙක් , නවකතාකරුවෙක්  විදිහට තමා මෙතුමා සැලකෙන්නේ.

ලර්මන්තෝව්ගේ වීරයා කොකේසියාවේ යුද්ධ හමුදා සේවයට  එවන ලද  " පොචෝරියන් " නම් නිලධාරියෙක්...ඉතා චාම් හමුදා කපිතාන්වරයෙකු  වශයෙන් හදුන්වා ගනිමින් කතාව ආරම්භ කරන කතුවරයා ඔහුගේ සංචාරක සටහන් ඉතා මනරම් ආකාරයෙන් ඉදිරිපත් කරයි...අතරමගදී ඔහුට හමුවන "ඛේලා" නමැති සුරූපිනිය තමසතුකර ගැනීම වෙනුවෙන් පොචෝරියන් යුධ වදියි...ඉන්පසු  ඔහුගේ මරණය අසන්නට ලැබේ...අවසානයේදී පාඨකයන්ට පොචෝරියන්ගේ දිනපොත කියවීමට අවස්ථාවක් එලබෙයි...අපේ වීරයාගේ බහුපාර්ශවීය පරස්පර විරෝධී චරිත කරලියට පැමිණෙන්නේ ඉන්පසුය.

" ඔහුගේ නම මොකක්ද " මම මක්සීම් මක්සීමවිච්ගෙන් ඇසීමි.

" ඔහුගේ නම ශ්‍රිගෝරි අලෙක්සාන්ද්‍රවිච් පෙචෝරියන්...ඔහු අපුරු ඉලන්දාරියෙක් බවට මට සහතික කළ හැකියි..නමුත් මිනිහට තරමක විකාර ගති තියනවා..ඔන්න මිනිහා වැස්ස හීතල ගණන් ගන්නේ නැතුව දඩයම් කරනවා...අනිත් අය හීතලේ ගැහෙනවා...මිනිහට කිසිම හීතලක් මහන්සියක් නැහැ...වෙනත් අවස්ථාවේ ජනෙල් පියන් ඇරී හුළං පාරක් හැමුවොත් මිනිහා අසනීප වුනාසේ මුළුගැනෙනවා...ජනෙල් පියනක් හුළං පාරට අහුවෙලා හඩක් පිට කළොත් මිනිහා තිගැස්සෙනවා...නමුත් ඔහු කිසිම බියක් නැතිව වල් ඌරෙකු පස්සේ තනියම ලුහුබැද ගිය සැටි මම දැක්කා...සමහර විට පැය ගණනකටවත් මිනිහා වචනයක් කතා නොකර ඉන්නවා...නමුත් කලාතුරකින් ඔහු කතන්දර කියනවා ඇහුවොත් බඩ පැලෙන තුරු හිනාවෙන්නට සිදුවෙනවා...ඔව් මහත්මයා ඔහු සෑහෙන විකාර ගති ඇති මිනිහෙක්...ඔහු පොහොසත් කෙනෙක් වෙන්ට ඕනේ...ඔහු ලග වටිනාදේවල් බොහොම තිබුණා...."

"' ඔහු ඔබ සමග බොහෝ කල් සේවය කලාද ? "

" අවුරුද්දක් විතර නමුත් ඒ අවුරුද්ද මට අමතක කරන්න බැහැ...ඔහු මට බොහෝ කරදර ඇති කළා..දෙවියෝ ඔහුට සමාවෙන සේක්වා ! සමහර මිනිස්සු උපදින්නේ ඔවුන් අපුරු දේවල් වලට මුණ පෑමට ඉරණම් ඇතුව වෙන්නට ඕනේ...

" අපුරු දේ වලටද?.....කුතුහලය සහිතව එසේ පැවසු මම ඔහුට තවත් තේ වීදුරුවක් වක් කලෙමි.
" ඔන්න එහෙනම් මම කතාව කියන්නම් .....................

අපගේ අග්‍රගන්‍ය ජේෂ්ඨ පරිවර්තක දැදිගම වී රොද්‍රිගෝ මැතිතුමාගේ තවත් රසවත් පරිවර්තනයක්....

රුසියානු මහා කවි ඇලෙක්සැන්ඩර් පුෂ්කින් විසින් 1836 වර්ෂයේදී ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද " කපිතන්ගේ දියැණියෝ (The Captain's Daughter ) " ඔහුගේ විශිෂ්ඨතම කෘතියක් ලෙස අවිවාදයෙන් පිළිගැනේ...මෙම නවකතාව 1773 -1775 වර්ෂවල රුසියාවේ " එමෙල්යාන් පුගචෙව් " නම් ජනතාවාදී නායකයා  දකුණු දිග රුසියාවේ ග්‍රාමීය ප්‍රදේශ වල ඇතිකරන ලද කැරලි මැඩපැවැත්වීමට යන " ප්යෝතර් අන්ද්‍රේවිච් " නම් තරුණ නිලධාරියා  සහ බලකොටු ප්‍රධානි කපිතන්ගේ දියණිය " මාරියා ඉවනොවේනා " අතර ඇතිවන පෙම් පලහිලව්ව වස්තුකොටගත් රසවත් ඓතිහාසික නවකතාවකි.

" දෙවියන්ගේ නාමෙට මාරියා ඉවනොවේනා කොහිද? " මා ඇසුවේ විස්තර නොකලැකි කැලඹීමකිනි...

" ඒ ළමය මගේ ඇද මත වැතිර ඉන්නවා...තිර රෙද්දට එහා."
පුජක බිරිද පිළිතුරු දුන්නාය..." අනේ ප්යෝතර් අන්ද්‍රේවිච් තව පොඩ්ඩෙන් මහා විනාශයකට පත්වෙනවා...දේව කරුණාව නිසා එය මග හැරුනා...නපුරා කෑම මේසයට වාඩි වුණා විතරයි...ඒ ගෑනු ළමයා නින්දෙන් අවදි වෙලා කෙදිරි ගෑවා!...මම අඩපණ වුණා...පුගචෙව්ට ඒ හඩ ඇසුණා..."නුඹලෑ ගෙදර කවුද කෙදිරි ගාන්නේ නාකි ගෑණියේ ?... ඔහු ප්‍රශ්න කලා...මම උඩුකය නාවලා ආචාර කරලා " රජතුමනි ඒ මගේ ලේලි...දැන් ලෙඩ වෙලා සුමානෙකටත් වැඩියි..." කියා කිව්වා..." නුබේ ලෙලි තරුණද ?" තරුණය රජතුමනි! "  " එහෙනම් නාකි ගෑනියේ ,මට නුබේ ලේලිව පෙන්නාපන්! " මගේ හදවත නැවතුනා වගේ දැනුණා...නමුත් කරන්න දෙයක් නෑ..." රජතුමනි අවසර? ඈට නැගිටලා එන්න බෑ...." " නාකි ගැනියේ එකට කමක් නැහැ මට ගිහිල්ලා බලන්න පුළුවනි " ඒ ශාපලත් මිනිහා නැගිටලා තිරය මෑත් කරලා ඔහුගේ උකුසු ඇස දෙකින් ඇය දෙස බැලුවා නෙව...එපමණයි...දේව කරුණාව...ඔබ විශ්වාස කරන්ට මායි මගේ පුජකතුමයි වද විදලා මරණයට කැප වීමට සුදානම් වෙලා සිටිය...වාසනාවකට වගේ මේ සුන්දර ගෑනු ළමයා ඒ මිනිහාව ඇදුනා ගත්තේ නෑ...සර්වබලධාරී දෙවියනි අප කොතරම් භයානක දේ දුටුවාද...අසරණ ඉවාන් කුස්මිච් ! ඔහොම වෙයි කියලා සිතුවේ කවුද ? වසිලීසා යෙගෝරව්නාට වුණ දේ ? ඉවාන් ඉග්නාතිච්ට වුණ දේ ?  එයාව එල්ලලා දැම්මේ මොකටද ? ඔවුන් ඔබට සමාව දුන්නේ මොනවා නිසාද ? ඇලෙක්සෙයි ඉවනිච් ෂ්වාබ්රින්ගේ හැටි බලන්න ! ඔහු හිසකෙස් කොසක් තාලෙට කපාලා...දැන් ඔහු අපේ ගෙදරට ඇවිත් ඒ ගොල්ලෝ එක්ක එකට වාඩිවෙලා කා බී ප්‍රීති වෙනවා...සැබෑ කෛරාටිකයා...ආයෙත් කියන්න දෙයක් නෑ ...මම කපිතන්ගේ දියණිය මගේ ලේලි හැටියට හදුන්වා දුන් විගස ෂ්වාබ්රින් මා දිහා බැලුවා බැල්මක්...ඒක මාව විනිවිද යන බැල්මක්...නමුත් ඔහු ඇයව පවා දුන්නේ නෑ...ඔහුට ඒ ගැන මම කෘතඥ වෙනවා.. """"
( පිටුව 112 )

" නියම මිනිසෙකු වීමට නම් දුක් විදිය යුතුය...දුකින් මිනිසාගේ වටිනාකම වැඩි වෙයි...මිනිසා තුල දේව ගතිය සමගම  මෘග ගතියද ඇත...මෘග ගතිය නැති කරගෙන දේව ගතිය මතු වන්නේ දුක තුලිනි "- ප්යෝදර් දොස්තොයෙව්ස්කි -

මාසයකට වැඩි කාලයක් තිස්සේ කියවල ඉවර කරපු බොහොම වටිනා කියන පොතක්  " කරමසෝ සහෝදරයෝ "...කාණ්ඩ දෙකකින් සමන්විත පිටු 1182 පුරාවට ගලායන මේ දැවැන්ත නවකතාව රචනා කරල තියෙන්නේ 1821 වර්ෂයේදී උපන්  රුසියානු මහා සාහිත්‍යධර ප්යෝදර් දොස්තොයෙව්ස්කි නම්  සාහිත්‍යධරයා විසින්...සාහිත්‍ය ලෝකයේ රුසියන් නවකතාව උසස් තත්වයකට රැගෙන ගිය ලේඛයන් අතුරින් දොස්තොයෙව්ස්කිට හිමිවන්නේ වැදගත් ස්ථානයක්.

භයානක පිතෘ ඝාතනයක් වස්තුකොටගත් "කරමසෝ සහෝදරයෝ" දිගහැරෙන්නේ පියෝදර් පවුලොච්චි කරමසෝ නමැති අපකීර්තියට පත් ඉඩම් හිමි රදලයෙකුගේ පවුල වටාය...ඔහුගේ පුතුන් තිදෙනා පිළිවෙලින් මිතීයා , ඉවාන් හා අලෝෂා මෙමෙ නවකතාවේ ප්‍රධන චරිතයෝ වෙති...ගෘසන්කා නමැති වෙසඟනට පෙම් බදින වැඩිමහලු පුතු මිතීයා සහ පියා පවුලොච්චි කරමසෝ අතර ඇතිවෙන තරගයෙන් පියා පරාජය වී ඝාතනය වීමෙන් පසුව කරමසෝ පවුලට වන දුඛදායක ඉරණම මෙකී මහා නවකතාවෙන් විස්තර වෙයි..බොහෝ පරිවර්තන නවකතා කියවා ඇති මට දොස්තොයෙව්ස්කිගේ කරමසෝ සහෝදරයෝ කියවීමෙන් පසුව දැනුනේ අමුතු වර්ගයක මිනිසුන් වෙසෙනා අදුරු ලෝකයකට පිවිසියාක් මෙන්ය.....නොයෙක් තරාතිරමේ චරිත වලින් තදබද වී ඇති " කරමසෝ සහෝදරයෝ " තුල දක්නට ලැබෙන්නේ එකී චරිත විදිනා දුක , ඔවුන්ගේ කෝපය ,ප්‍රේමය ,වෛරය ,අහංකාරකම ,දුෂ්ටකම,සල්ලාලකම ,කරුණාව ,දයාව ආදී මිනිස් ගතිය...බෝසත් චරිතයට සමාන කමක් ඇති අලෝෂා සහ සොසීමා නම් තවුසාගේ චරිත තුලින් මෙමෙ කතාවට ආලෝකයක් සපයයි.

ආත්මාර්ථය මත ගොඩනැගුනු සමාජයක පීඩා විදින මිනිසුන් වෙත දයානුකම්පාව විදහාපාන ප්යෝදර් දොස්තොයෙව්ස්කි නම් ශේෂ්ට ලේඛකයාගේ පොත පතින් අනාවරණය කෙරෙන්නේ  දුක වේදනාව විසින් පෙළෙන ලද මිනිස් සිතෙහි යථාර්තයයි..කලා කෘති  වශයෙන්  දොස්තොයෙව්ස්කිගේ නවකතා ඉතා උසස් යැයි අවිවාදයෙන් පිළිගැනේන්නේ මේ නිසා වියයුතුය...අවසාන වශයෙන් ඉතා සරල සුගම්‍ය බස් වහරක් යොදාගෙන ඇති " කරමසෝ සහෝදරයෝ " අපගේ ජේෂ්ඨ අග්‍රගණ්‍ය පරිවර්තක සිරිල් සී පෙරේරා මැතිදුන්ගේ අති විශිෂ්ට  පරිවර්තන කෘතියක් ලෙස හැදින්විය හැකිය.

ජීවිතය ද චාරිකාවකි. ගමනාන්තය සැමට පොදුය. එහෙත් එක් එක් අය විවිධ මාවත්හි ගමනේ යෙදෙති. ඇතැමුන්ගේ චාරිකා අපූර්වය. රසවත්ය. විවිධය. සමහරක් දුක්මුසුය. කටුකය. එහෙත් අවසානය ජයග්‍රාහීය.එවන් ජයග්‍රාහී ජීවිතයක් උරුම වූ අපුරු මිනිසෙකුගේ ජීවිත කතාවයි (biography) මේ.

- අපුරු මිනිසෙක් ( Steve Jobs )
- අනුවර්තනය : මහින්ද හත්තක