මම කියවපු පොත්

ගොඩක් කාලයක් තිස්සේ හොයපු හොද රුසියන් පරිවර්තන ටිකක් ගන්න පුළුවන් උනා මේ සැරේ බූක් ෆෙයාර් එකෙන්...ඒවා ඔක්කොම එක්දහස් අටසිය ගණන්වල රුසියාවේ හිටපු ශේෂ්ඨ ලේඛයන්ගේ පොත්...කලින් කියවල ඉවර කරපු ඇලෙක්සැන්ඩර් පුෂ්කින්ගේ කපිතන්ගේ දියැණියෝ වගේම තවත් රසවත් පරිවර්තනයක් තමා මේ "අපේ කාලයේ වීරයෙක්"...මේ පොත ලියල තියෙන්නේ රුසියාවේ ප්‍රතිභාසම්පන්න කවියෙක්  විදිහට කීර්තියක් දිනාගෙන සිටි මිහයිල් ලර්මන්තෝව් (1814 - 1841) කියන ලේඛකයා...මහා කවි ඇලෙක්සැන්ඩර් පුෂ්කින්ගෙන් ( 1799 - 1837 )  පස්සේ රුසියානු කාව්‍යයේ, කලාවේ දියුණුවේ නව පිය සටහන් සලකුණු කරපු කවියෙක් , නවකතාකරුවෙක්  විදිහට තමා මෙතුමා සැලකෙන්නේ.

ලර්මන්තෝව්ගේ වීරයා කොකේසියාවේ යුද්ධ හමුදා සේවයට  එවන ලද  " පොචෝරියන් " නම් නිලධාරියෙක්...ඉතා චාම් හමුදා කපිතාන්වරයෙකු  වශයෙන් හදුන්වා ගනිමින් කතාව ආරම්භ කරන කතුවරයා ඔහුගේ සංචාරක සටහන් ඉතා මනරම් ආකාරයෙන් ඉදිරිපත් කරයි...අතරමගදී ඔහුට හමුවන "ඛේලා" නමැති සුරූපිනිය තමසතුකර ගැනීම වෙනුවෙන් පොචෝරියන් යුධ වදියි...ඉන්පසු  ඔහුගේ මරණය අසන්නට ලැබේ...අවසානයේදී පාඨකයන්ට පොචෝරියන්ගේ දිනපොත කියවීමට අවස්ථාවක් එලබෙයි...අපේ වීරයාගේ බහුපාර්ශවීය පරස්පර විරෝධී චරිත කරලියට පැමිණෙන්නේ ඉන්පසුය.

" ඔහුගේ නම මොකක්ද " මම මක්සීම් මක්සීමවිච්ගෙන් ඇසීමි.

" ඔහුගේ නම ශ්‍රිගෝරි අලෙක්සාන්ද්‍රවිච් පෙචෝරියන්...ඔහු අපුරු ඉලන්දාරියෙක් බවට මට සහතික කළ හැකියි..නමුත් මිනිහට තරමක විකාර ගති තියනවා..ඔන්න මිනිහා වැස්ස හීතල ගණන් ගන්නේ නැතුව දඩයම් කරනවා...අනිත් අය හීතලේ ගැහෙනවා...මිනිහට කිසිම හීතලක් මහන්සියක් නැහැ...වෙනත් අවස්ථාවේ ජනෙල් පියන් ඇරී හුළං පාරක් හැමුවොත් මිනිහා අසනීප වුනාසේ මුළුගැනෙනවා...ජනෙල් පියනක් හුළං පාරට අහුවෙලා හඩක් පිට කළොත් මිනිහා තිගැස්සෙනවා...නමුත් ඔහු කිසිම බියක් නැතිව වල් ඌරෙකු පස්සේ තනියම ලුහුබැද ගිය සැටි මම දැක්කා...සමහර විට පැය ගණනකටවත් මිනිහා වචනයක් කතා නොකර ඉන්නවා...නමුත් කලාතුරකින් ඔහු කතන්දර කියනවා ඇහුවොත් බඩ පැලෙන තුරු හිනාවෙන්නට සිදුවෙනවා...ඔව් මහත්මයා ඔහු සෑහෙන විකාර ගති ඇති මිනිහෙක්...ඔහු පොහොසත් කෙනෙක් වෙන්ට ඕනේ...ඔහු ලග වටිනාදේවල් බොහොම තිබුණා...."

"' ඔහු ඔබ සමග බොහෝ කල් සේවය කලාද ? "

" අවුරුද්දක් විතර නමුත් ඒ අවුරුද්ද මට අමතක කරන්න බැහැ...ඔහු මට බොහෝ කරදර ඇති කළා..දෙවියෝ ඔහුට සමාවෙන සේක්වා ! සමහර මිනිස්සු උපදින්නේ ඔවුන් අපුරු දේවල් වලට මුණ පෑමට ඉරණම් ඇතුව වෙන්නට ඕනේ...

" අපුරු දේ වලටද?.....කුතුහලය සහිතව එසේ පැවසු මම ඔහුට තවත් තේ වීදුරුවක් වක් කලෙමි.
" ඔන්න එහෙනම් මම කතාව කියන්නම් .....................

අපගේ අග්‍රගන්‍ය ජේෂ්ඨ පරිවර්තක දැදිගම වී රොද්‍රිගෝ මැතිතුමාගේ තවත් රසවත් පරිවර්තනයක්....

රුසියානු මහා කවි ඇලෙක්සැන්ඩර් පුෂ්කින් විසින් 1836 වර්ෂයේදී ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද " කපිතන්ගේ දියැණියෝ (The Captain's Daughter ) " ඔහුගේ විශිෂ්ඨතම කෘතියක් ලෙස අවිවාදයෙන් පිළිගැනේ...මෙම නවකතාව 1773 -1775 වර්ෂවල රුසියාවේ " එමෙල්යාන් පුගචෙව් " නම් ජනතාවාදී නායකයා  දකුණු දිග රුසියාවේ ග්‍රාමීය ප්‍රදේශ වල ඇතිකරන ලද කැරලි මැඩපැවැත්වීමට යන " ප්යෝතර් අන්ද්‍රේවිච් " නම් තරුණ නිලධාරියා  සහ බලකොටු ප්‍රධානි කපිතන්ගේ දියණිය " මාරියා ඉවනොවේනා " අතර ඇතිවන පෙම් පලහිලව්ව වස්තුකොටගත් රසවත් ඓතිහාසික නවකතාවකි.

" දෙවියන්ගේ නාමෙට මාරියා ඉවනොවේනා කොහිද? " මා ඇසුවේ විස්තර නොකලැකි කැලඹීමකිනි...

" ඒ ළමය මගේ ඇද මත වැතිර ඉන්නවා...තිර රෙද්දට එහා."
පුජක බිරිද පිළිතුරු දුන්නාය..." අනේ ප්යෝතර් අන්ද්‍රේවිච් තව පොඩ්ඩෙන් මහා විනාශයකට පත්වෙනවා...දේව කරුණාව නිසා එය මග හැරුනා...නපුරා කෑම මේසයට වාඩි වුණා විතරයි...ඒ ගෑනු ළමයා නින්දෙන් අවදි වෙලා කෙදිරි ගෑවා!...මම අඩපණ වුණා...පුගචෙව්ට ඒ හඩ ඇසුණා..."නුඹලෑ ගෙදර කවුද කෙදිරි ගාන්නේ නාකි ගෑණියේ ?... ඔහු ප්‍රශ්න කලා...මම උඩුකය නාවලා ආචාර කරලා " රජතුමනි ඒ මගේ ලේලි...දැන් ලෙඩ වෙලා සුමානෙකටත් වැඩියි..." කියා කිව්වා..." නුබේ ලෙලි තරුණද ?" තරුණය රජතුමනි! "  " එහෙනම් නාකි ගෑනියේ ,මට නුබේ ලේලිව පෙන්නාපන්! " මගේ හදවත නැවතුනා වගේ දැනුණා...නමුත් කරන්න දෙයක් නෑ..." රජතුමනි අවසර? ඈට නැගිටලා එන්න බෑ...." " නාකි ගැනියේ එකට කමක් නැහැ මට ගිහිල්ලා බලන්න පුළුවනි " ඒ ශාපලත් මිනිහා නැගිටලා තිරය මෑත් කරලා ඔහුගේ උකුසු ඇස දෙකින් ඇය දෙස බැලුවා නෙව...එපමණයි...දේව කරුණාව...ඔබ විශ්වාස කරන්ට මායි මගේ පුජකතුමයි වද විදලා මරණයට කැප වීමට සුදානම් වෙලා සිටිය...වාසනාවකට වගේ මේ සුන්දර ගෑනු ළමයා ඒ මිනිහාව ඇදුනා ගත්තේ නෑ...සර්වබලධාරී දෙවියනි අප කොතරම් භයානක දේ දුටුවාද...අසරණ ඉවාන් කුස්මිච් ! ඔහොම වෙයි කියලා සිතුවේ කවුද ? වසිලීසා යෙගෝරව්නාට වුණ දේ ? ඉවාන් ඉග්නාතිච්ට වුණ දේ ?  එයාව එල්ලලා දැම්මේ මොකටද ? ඔවුන් ඔබට සමාව දුන්නේ මොනවා නිසාද ? ඇලෙක්සෙයි ඉවනිච් ෂ්වාබ්රින්ගේ හැටි බලන්න ! ඔහු හිසකෙස් කොසක් තාලෙට කපාලා...දැන් ඔහු අපේ ගෙදරට ඇවිත් ඒ ගොල්ලෝ එක්ක එකට වාඩිවෙලා කා බී ප්‍රීති වෙනවා...සැබෑ කෛරාටිකයා...ආයෙත් කියන්න දෙයක් නෑ ...මම කපිතන්ගේ දියණිය මගේ ලේලි හැටියට හදුන්වා දුන් විගස ෂ්වාබ්රින් මා දිහා බැලුවා බැල්මක්...ඒක මාව විනිවිද යන බැල්මක්...නමුත් ඔහු ඇයව පවා දුන්නේ නෑ...ඔහුට ඒ ගැන මම කෘතඥ වෙනවා.. """"
( පිටුව 112 )